MY ROOMMIES
Yeh, ik heb nieuwe vrienden gemaakt hier in Flora. Er is hier een gezellige
binnentuin, waar we lekker met z’n allen lang buiten kunnen zitten. Vanavond zit
ik hier met een stel uit Zwitserland. Ze zijn helemaal op de motor hier naar toe gekomen. Wel
heel bijzonder om te horen dat ze dit zo gedaan hebben en wat ze onderweg
beleefd hebben. Dat is weer eens wat anders, dan het vliegtuig pakken. De
jongen betrekt me meteen bij zijn Italiaanse vrienden:een wat ouder stel uit
italia. Echt heel lief, maar ze spreken geen letter Engels, dus zodra onze
Zwitserse tolk verdwenen is, moeten we het met handen en voeten doen.
Zo spelen
we klappen en camps met de kids van het guesthouse en de Italianen in 3
talen..haha. Echt komisch. Vooral als het adrenaline gehalte oploopt en het temperament
van die dropjes uitmondt in meppen als ze niet tegen hun verlies kunnen. Ik zit
meer dan een week elke ochtend met mijn Italianen aan het ontbijt. Ik blijf toch
elke dag hun horoscoop voorlezen uit de krant in het Engels. En daar kunnen ze
wel om lachen..of ze het begrijpen is een tweede. Maar ik ben in ieder geval uitgenodigd in hun
huis in Toscane;-)
BIRTHDAYBOY
Heb ik net al mijn bezoekjes in Pondy volbracht en sta ik
op het punt weer naar huis te vetrekken, loop ik tegen een nogal iele Indiase
jongen aan die een beetje beteuterd om zich heen staat te kijken. Er ging
niemand mee een biertje drinken en hij was jarig vandaag. ‘Do you want to drink
a beer with me?’ De woorden: “No, I don’t have time”, lagen al in mijn mond,
maar had toch eigenlijk wel een beetje medelijden en bedacht me hoe leuk het
zou zijn als ik wel eens mee zou gaan. 10
minuten en 5 straten verder belanden we in een hele foute Indiase tent, die hij
heeft uitgekozen. Het is nogal donker met wat vage neonlichtjes en er lopen
alleen maar mannen binnen. Oh my God, wat is dit? We gaan aan een tafeltje zitten en
even later verschijnen er 2 halve liters bier en een plateautje met
nootjes. Die verjaardag moet toch goed gevierd
worden! Geen idee hoe oud ie is
geworden. Het kan 16 zijn maar ook 40. Het is zo moeilijk te zien hier. 38
dus…haha. Ik word meteen meegesleept in een heel treurig verhaal. Zijn moeder
is vorig jaar overleden en hij dronk altijd een biertje met zijn moeder op zijn
verjaardag. Hij is wel heel sentimenteel en ik heb met hem te doen. Ik vind het
mooi dat ik de traditie mee in ere mag houden, alhoewel ik zijn moeder niet
ben. Maar ondertussen wordt de rekening even gepresenteerd, of ik die even
wilde betalen, want hij heeft geen geld bij zich. Ik voel me nogal in de zeik
genomen. En dan wilde meneer ook al biertje nummer 2 bestellen. Ik vertel hem
dat dit echt niet kan. Ervan uit gaan dat ik betaal? Wat? Maar als ik hem dan zo verdrietig zie kijken, besluit ik
het maar even door de vingers te zien en dit ene biertje uit te zitten. Ik help
hem aan een leuk verjaardagsmoment. Maar als hij mijn leeftijd begint te
schatten op 42 is mijn irritatiegrens
toch wel aardig bereikt. Maar het gesprek gaat verder. Hij heeft nog nooit een
vriendin gehad. Hij heeft zelfs nog nooit sex gehad. 'Oh my god. Wil ik dit echt
weten?' Ik vertel heel relaxed dat het tijd is dat hij eens een leuk meisje moet
gaan versieren. Hij luistert heel serieus naar mijn advies en we hebben best een
grappig gesprek. Maar zodra ik het idee krijg dat hij het op mij heeft gemund,
besluit ik dat deze ‘goede daad’ actie wel weer genoeg is geweest. Hij wil nog
een lift, maar ik wuif ik hem vrolijk een fijne verjaardag toe en vertel hem
dat ik voor hem een mooie vrouw zal instralen. But not me en daar ga ik weer.
DE CLOWN
Al wiegend in mijn hangmat, zie ik mijn nieuwe buurvrouw
aankomen. Rasta’s, een stoer jurkje en een enorme glimlach verschijnen langs
mijn veranda. Ze heet Maria, komt uit Duitsland en ik val bijna uit mijn
hangmat als ik hoor dat ze al 4 jaar aan het reizen is. ‘Wow!’ is mijn eerste
reactie. Dit wil ik ook. Wat relaxed, wat bijzonder. ‘ Ja, je kan altijd wel
ergens werk vinden’ . Oh, wat heb ik een bewondering voor haar vrije manier van
leven. Ze vertelt dat ze een half jaar Clown is geweest in Spanje..haha. Het
lijkt wel een film. Wat een enthousiasme en vrolijkheid. Helaas slaat dat een
paar dagen later om als ik hoor dat ze geen geld meer heeft om nog een nacht in
Flora Beach Guesthouse te slapen, omdat haar maatje weer doortrekt en haar tattoo-apparaat is gejat. Ik bied
mijn halve bed nog aan, maar ze besluit toch op eigen benen te willen staan. Ik schrik
dan toch wel als ik ze ’s nachts remi door de forest zie lopen met haar
rugzakje. Oehhhh dat is de andere kant van het vrije bestaan en besef dat ik
mijn bedje toch ook wel heel erg kan waarderen.
DE BLESSERS
Ik loop weer eens te te stressen om alles op tijd af te
krijgen. (wat, kun je lezen in mijn volgende hangmatblog) Ben mijn laatste
dingen in Pondy aan het regelen, maar verlang echt even naar een rustmomentje
in Kascha’s place. Nog een plekje vrij om mijn vertrouwde spot waar ik aan kan
schuiven. En niet voor niets, want daar ontmoet ik 2 hele bijzondere vrouwen.
Ze blijken uit Amsterdam te komen en een soort blessing oneness week gedaan te
hebben hier. Heel heftig maar wel heel bijzonder. Ik vertel over mijn drukke
programma hier en ze vinden het geweldig om te horen wat ik allemaal doe.
Maar
zien ook dat ik mezelf een beetje aan het uitputten ben. Het gaat over mijn
controledrang. Dat ik zeker wil weten dat ik hier alles goed voor elkaar krijg.
Het komt er al snel op neer dat alles draait om vertrouwen en loslaten. Maar ja hoe doe je dat? En hoe krijg je dan toch alles voor elkaar? We hebben het al snel over de grote beer op de weg:FEAR. Ze heeft er wel een mooie afkorting voor: FALSE EXPECTATIONS
APPEAR REAL. Ze laten me weer
even stilstaan. Het lijkt wel of ze letterlijk even de stop knop hebben
ingedrukt. Zij komen niet voor niets op mijn pad. Ze geven in Nederland ook
blessings en Jacky vraagt of ik van haar een blessing wil hebben. En daar zit
ik dan.
Op mijn stoeltje bij de uitgang met een hand op mijn hoofd.Ik mag aangeven
wat mijn intentie is. Zij neemt die van mij met liefde over en kijkt me vol
overgave aan. Ik sluit mijn ogen voor een paar minuten en ik ben geblesst. Ik
voel zoveel dankbaarheid en dan krijg ik er nog een schepje bovenop. Corneli, de moeder van Jacky wil me er ook graag nog één geven. Wat lief! Ik ben helemaal
ontroerd, maar ook weer helemaal opgeklaard. En ik straal. Wat een bijzondere
beleving was dat. De rust is weer terug gekeerd. Daantje is weer opgeladen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten