9. BEACH, BIKE EN ‘BIJZONDERE’ MANNEN

Nu ik heb besloten dat ik hier lekker aan het strand verblijf, wordt het wel echt noodzaak dat ik een brommertje ga huren. Die fiets heb ik een paar dagen gedaan, maar elke keer 2 uur heen en 2 uur terug naar het hangmatbedrijf is me iets te veel. En na de spookverhalen over Auroville by night, zou ik me ook wat veiliger voelen op een motorbike. Na heel veel gedoe en valse beloftes, heb ik eindelijk een deal gesloten met Rama, een Indiase man die me echt heel erg heeft geholpen: Een TVS voor 50 roepies per dag. (€0,80). Goede deal, dacht ik zo. Kost me wel even wat moeite om te starten. Het is ook de 2^e keer in mijn leven dat ik op zo’n ding zit. Maar ik ben mobiel en kan nu overal heen waar ik maar wil. En dat is nu het hangmat- bedrijf. Deze keer kom ik een stuk minder bezweet binnen en begin me daar een beetje thuis te voelen. Er wordt een Indiaas koffietje geserveerd en spreek mijn zaken weer door met Elango. Van pantone nummers tot aan details aan de uiteindes van de hangmat. Van mogelijk te printen materiaal en het laten maken van kussentjes. Ik geef hem de opdracht om met de hangmat samples aan de slag te gaan en ga zelf nog even op ontdekkingstocht in Auroville.

 En daar ontdek ik dan het Bamboo Research Centre. Geweldig! Hier worden allerlei meubels en accessoires van bamboe gemaakt. Mijn oog valt meteen op de bamboelamp. Ik geef aan dat ik hem heel gaaf vind, maar dat ik qua kleur en afwerking nog wel iets zou willen veranderen. Ik word meteen uitgenodigd om hier aan mee te werken en voel me vereerd dat ik met hen mag gaan cocreëren. Ik word helemaal enthousiast als er een jongen opstaat, die vertelt dat hij daar een chakralamp variant op wil maken. Jacob uit Denemarken, nice to meet you. Ik stel me voor en zie 2 pretogen onder zijn petje vandaan komen. Interesting.. De lamp schept meteen een band. Even later loodst hij me de weg als ik weer eens verdwaald ben en ik mijn brommertje eindelijk aan de praat heb.

Eenmaal weer terug in mijn guesthouse, de Nature Loft deze keer(die met splitlevel, maar dan helemaal voor mezelf alleen), ga ik lekker in de lounge zitten met mijn laptop. Maar natuurlijk valt de stroom weer eens uit, wat mij dwingt gewoon even niks te doen. En op dat moment komt er een hele bijzondere man naast me zitten, Robert. Hij heeft een lange baard en ziet er een beetje uit als een Jezus figuur. Hij oogt zo ontzettend zen. Zijn ogen stralen een enorme rust uit en als ik met hem praat, voel ik mezelf spontaan rustig worden. Hij komt uit Zimbabwe, waar hij aan het hoofd staat van een community. Het gaat meteen de diepte in. Kan ook niet anders met zo’n man. Hij lijkt wel verlicht. Hij vertelt me ook over 2012 en dat hij in de toekomst kan kijken. Hij waarschuwt me dat ik beter naar Afrika of Zuid-Amerika kan verhuizen en dat het foute boel is in Europa.  Dat maakt me wel weer een beetje onrustig..

14 februari 2012

Ik rijd weer op mijn brommertje door de jungle en ben toe aan een lunchmomentje. Ik kom langs Well Café en besef me dat het Valentijnsdag is. Is het niet weer tijd voor een beetje liefde? Zou het niet leuk zijn om die mooie Jake(Jacob) nog eens tegen te komen. Haha, ik loop het lange pad af en wie zie ik daar zitten: Jake. Thank you universe!  Ik ga bij hem zitten en we kletsen wat. Ik ben nog steeds een beetje ontDAAN, dat mijn wensen zo’n effect kunnen hebben..haha. Hij is erg druk met zijn werk in het Bamboo Centre en als yogaleraar dus we besluiten de volgende dag te meeten op Serenity Beach.  

Op Valentinesnight beland ik met mijn goeroe Robert, Bryan, Amy en David in l’Espace voor een Valentinesparty (heel fout), waar Iben, onze hippie, op het programma staat. Echt een relaxte avond. Moet wel lachen om al die roosjes die worden verkocht. Hele fijne gesprekken gehad met Robert. Hij vindt het helemaal super dat ik ben gesprongen. Ik vertel hem dat het me heel wat moeite heeft gekost om die stappen te zetten. Baan eruit, vriend eruit, geld bijna op. Maar, dat ik nu ik eenmaal ge- sprongen ben, me eigenlijk heel blij voel. Hij voegt daar dan een van zijn mooie spreuken aan toe: ‘IF YOU JUMP, YOU WILL FLY’ Zo mooi! Later die avond blijven een paar andere woorden van hem nog wel door mijn hoofd spoken: ‘YOU'RE NOT A TRADER, YOU ARE A HEALER.' Het zet me erg aan het denken. Eng, als iemand je misschien wel beter kent dan jijzelf. Het feit dat ik dat zelf zeg, geeft wel aan dat hij iets in mij raakt. Gedachten gaan door mijn hoofd: ’Oh shit..ben ik het verkeerde bedrijf begonnen? ‘Of zou mijn kracht veel meer liggen in het healen’ Ik besluit het even te laten rusten, maar kom uit- eindelijk tot de conclusie dat er een kern van waarheid in kan zitten. Ik ben geen keiharde handelaar. Het gaat mij veel meer om de inspiratie die ik mensen wil brengen.

Ik verkoop geen hangmatten, maar inspiratie en een verhaal om hiermee mensen te healen!

De volgende ochtend en daar vertrek ik weer voor de zoveelste keer vanaf de Nature Loft, waar de managers altijd staan te lachen als ik mijn brommer weer niet gestart krijg. Maar ik kreeg die dag ervoor een eyeopener van Robert. ‘Hij start niet, omdat jij er niet in gelooft dat hij start. Je moet er wel in geloven.’ Oh my god, het werkt echt zo. Ik schiet in één keer de weg op en de mannen staan versteld te kijken. Haha.

Later die middag zwem ik met Jake door de golven alsof het een spirituele workshop is. Ik kan hem soms niet helemaal volgen, maar geniet vooral van de zee, zijn bruine blokjesbuik en enthousiasme. We hebben het heel veel over leven in het nu, yoga en bezinning, wat me erg aanspreekt in hem. En zijn pretogen laten me ook niet meer los.  

‘YOGA IS DANCING WITH THE UNIVERSE’. 

Maar hij is wel erg druk en ik heb het idee dat hij hij heel erg op zoek is naar antwoorden en zichzelf. Later die avond heb ik me in een rare setting gestort. Ik zit te dineren met Robert en Jake. 

Ik kan namelijk niet kiezen met wie ik zal gaan eten, dus besluit ik ze allebei maar mee te nemen. Het wordt helemaal raar als de avond afgesloten wordt met een bezoekje aan het strand onder de sterren met zijn drieën. Er hangt nogal een spanning tussen Jake en mij, maar word een beetje gek van deze rare setting. Het voelt alsof ik een date heb en dat ik mijn vader heb meegenomen;-). Tijd om ze allebei gedag te zeggen en in mijn eentje naar mijn splitlevel te gaan.

De volgende dag sta ik weer voor een dillemma, oftewel een luxeprobleem. Met Robert naar het beste Indiase restaurant in Pondy of met Jake naar een Indiaas rockconcert in Auroville. Kies ik voor de jonge flirt of voor de spirituele diepgang? Ik kies voor de jonge flirt Jake (ben namelijk nog niet verlicht) en besluit te ontbijten met Robert voor de diepgang. Besef achteraf dat ik beter meteen voor die spirituele diepgang had kunnen gaan. Want begin wat af te knappen op de knappe Jake, die af en toe toch een beetje te soft is, heel erg betweterig doet en over zijn kundalini praat alsof het een of ander eng wervel is die uit zijn rug komt zetten.  Dat laatste ligt misschien meer aan mij. Ik heb namelijk geen idee waar hij het over heeft. Als hij gaat bepalen hoe ik op mijn brommer moet rijden, is het echt helemaal klaar. Hij bedoelt het vast allemaal heel goed, maar ik kap het maar een beetje af.

Jake kost me energie. Robert geeft me energie.  En als ik met hem zit te ontbijten, merk ik dat heel sterk.  Hij brengt me dichter bij mezelf. Hij ziet me zo hard trekken aan mijn hangmat project en wil me graag wat relaxter laten zijn. Hij geeft me weer een mooie les om te onthouden: ‘IF YOU SEEK FOR RESULTS, YOU WON’T GET ANY CHANGE. IF YOU SEEK FOR CHANGE, YOU WILL GET RESULTS’. Hij moet even bezinken, maar er zit wel wat in. Ik zie um zo: 'Als ik mijn controledrang los laat, zal alles vanzelf gaan.'Maar ik vind het soms zo lastig om daar op te vertrouwen. En dan leert hij me nog iets wijs:  

‘TRUST IS A CHOICE’
Wow, wat een mooie inzichten op de vroege morgen. Maar dan komen we weer terug op mijn grote sprong. Ik denk soms wel eens: 'Wat heb ik gedaan? Baan weg, vriend weg, geld weg…wahhhhhhh.' Ik vind het soms best heftig en daar komen de eerste barstjes in mijn muur. Ik probeer met alle macht die traan binnen te houden, maar het lukt niet. Maar het raakt me pas echt, als ik zie dat hij het ook niet droog houdt. Wat een bijzonder moment en wat een bijzondere man. 

Daarna maar lekker even de zee induiken om die tranen weer van me af te spoelen. Blij verrast door een Indiaas meisje uit Goa, die daar ook door de golven duikt. We raken heel leuk aan de praat. Ze is nu bezig met een nieuwe zeeplijn, maar thuis in Goa geeft ze yoga. Ik vraag haar wat haar geheim is van yoga. Na een momentje van stilte en een slok zeewater zegt ze: JUST BREATHE. Ok, als dat het is, kan ik het ook. We lopen de zee uit en zij trekt haar mini-jurkje aan, om vervolgens haar bikini eronder uit te trekken. Haha..Incredible India. De contrasten zijn hier zo groot!  

Voel ondertussen toch best wel wat druk om mijn project te realiseren. Het is moeilijk om de balans te vinden tussen reizen, werken, mensen ontmoeten, workshop doen en heb nog maar een week te gaan. Ik sta voor een nieuw keuzemoment. Zal ik langer blijven of niet? Een maand langer zou me de ruimte geven om het project goed af te ronden, maar ook voor mezelf. Ik zit nu juist lekkerder in mijn vel. Daar wil ik nog wel even van genieten. Maar ja, die ratio probeert me er nog wel van af te houden. ‘Wat is een paar honderd euro op het totaalplaatje als je ziet wat het zal opleveren?’ weet Sri me te overtuigen. Ik wik en weeg en weet ondertussen dat mijn huurster een maand langer in mijn huis wil blijven. Thank you Ruth! Omboeken kost me 680 euro. Au, dat is best veel. Dus een enkeltje is de enige optie. Ik ben een paar dagen bezig om op internet en bij tig reisbureaus uit te zoeken waar ik goedkoopste ticket kan krijgen. Rennend naar reisbureau nummer 6 wordt ik getrakteerd op een ‘zelfvertrouwen boost’  Mijn oog valt op de de volgende flyer:

Wow! Yeh, dit had ik net even nodig. Ik besluit niet langer mijn tijd te verdoen met zoeken. Ik wil immers langer blijven om hier te ‘zijn’. Dan kom ik de volgende dag weer op de Beachbite, waar Kascha, Sri en Robert al zit te wachten met het ontbijt. ‘I made a list with reasons to stay and reasons to leave and the list for reasons to stay is much longer..so I finally decided to stay!’. Robert moet keihard lachen en zegt: 'Dat wist je toch al lang.'